Στα προηγούμενα 5 χρόνια ασχολήθηκα με την ποδηλασία κυρίως. Από κάποια στιγμή και μετά όμως άρχισα να γλυκοκοιτάζω και το τρέξιμο. Η αλήθεια είναι πως αυτά τα δύο είναι ξαδελφάκια.
Η αφορμή για να αρχίσω να τρέχω ήταν κάποια ταξίδια στο εξωτερικό. Όπως και να το κάνεις το τρέξιμο βολεύει πολύ. Παίρνεις μαζί σου ένα ζευγάρι παπούτσια ένα σορτσάκι και όπου κι αν βρεθείς κάνεις μια ωραία βόλτα ξεδίνεις και βλέπεις και ωραία μέρη (σ' αυτή τη διάσταση θα αναφερθώ σε άλλο post). Έτσι κατέληξα να μπορώ να τρέχω με άνεση 5 χλμ στο βουνό. Και στο τρέξιμο το βουνό το προτιμώ.
Ε, αν κάνεις ποδήλατο και τρέχεις μετά δεν θέλει πολύ για να πάει το μυαλό σου στο πονηρό. Τρίαθλο. Εγγυημένος πόνος. Πολλές ενδορφίνες !
Το κολύμπι βέβαια είναι ένα πρόβλημα, γιατί αν δεν έχεις τεχνική (που δεν έχεις αν δεν είσαι κολυμβητής) αφρίζεις τα νερά χωρίς αποτέλεσμα. Ας είναι καλά το internet και πάλι, βρήκα πληροφορίες και τον τρόπο και έμαθα να κολυμπάω αξιοπρεπώς.
Κι έτσι φτάσαμε εδώ. Οι μεγαλύτερες αποστάσεις που έχω κάνει είναι 256 χλμ στο ποδήλατο (Αθήνα - Σπάρτη, Σπαρτακιάδα του 2007), 25 χλμ τρέξιμο σε βουνό, και 2,5 χλμ κολύμπι.
Συμπληρώνοντας λοιπόν αυτόν τον κύκλο των 5 ετών είπα να αρχίσω έναν καινούργιο με καινούργιους στόχους. Τι καλύτερο λοιπόν από ένα τρίαθλο. Κι αν είναι και κοντά χρονικά ακόμα καλύτερα (είναι που έβαλα και μερικά κιλά τους τελευταίους μήνες).
Σχίνιαθλο λοιπόν. 26-27 Σεπτεμβρίου. Την απόφαση την πήρα πριν δύο εβδομάδες, σκάρωσα ένα πρόγραμμα προπονήσεων με βάση το βιβλίο Training Plans for Multisport Athletes (για review επιφυλάσσομαι μετά τον αγώνα), και να 'μαι στην τρίτη εβδομάδα της προπόνησης. Νιώθω καταπληκτικά, τα χιλιόμετρα βγαίνουν και αν και σχεδίαζα να κάνω την μικρή απόσταση (sprint 750, 20, 5), έχουν αρχίσει και μου μπαίνουν πολύ κακές ιδέες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου