14 Μαρ 2010

Κένταυρος Ημιμαραθώνιος

Πάει κι αυτό. 25 χλμ. 1200 μ. θετική  υψομετρική, 3 ώρες και 20 λεπτά.

Δε ζορίστηκα να τον βγάλω, αργά αλλά σταθερά βγήκε εύκολα. Το πιό σημαντικό ότι δεν ένιωσα σε καμιά φάση κανένα πόνο ή ενόχληση. Οι στόχοι μου ήταν, πρώτον να μη τραυματιστώ, και δεύτερον αν είναι δυνατόν να τερματίσω σε 3:30'.  Τους πέτυχα και τους δύο.
Μονοπάτια και γεφύρια. Απομεινάρια μιας άλλης εποχής.


Η διαδρομή ήταν ένα μείγμα χωματόδρομων και μονοπατιών. Περάσαμε από τοξωτά γεφύρια, παλιούς νερόμυλους και από ρέματα με δροσερά νερά. Δυστυχώς το σκουπιδαριό  ήταν παρών στα πιο ωραία μέρη. Επίσης αρκετά κομμάτια ήταν στρωμένα με τσιμέντο όχι και ότι καλύτερο για τα πόδια. Ξεκινώντας από Αγριά ανεβήκαμε στη Δράκεια και από εκεί με ένα αρκετά απότομο ανέβασμα από μονοπάτι στη κορφή κάποιου υψώματος,  απ' όπου και πήραμε την κατηφόρα. Είχε μπόλικη ανηφόρα αλλά το καλό ήταν ότι ήταν ένα ανέβασμα κι ένα κατέβασμα. Οπότε αν έφτανες στα μισά ήξερες ότι είχε πλέον μόνο κατηφόρα. Πολύ καλό για τη ψυχολογία.

Τελευταίος ανεφοδιασμός στο τέλος της ανηφόρας. Τα βάσανα τέλειωσαν.

Η Αγριά κι ο Παγασητικός από ψηλά

Για να είμαι ειλικρινής μου φάνηκε πιο εύκολο από το ποδήλατο. Και αυτό γιατί στις μεγάλες ανηφόρες απλά περπατάς. Δεν έχει να κουβαλάς και το ποδήλατο, πράγμα που είναι εξαιρετικά κουραστικό (οι κακεντρεχείς θα πουν βέβαια πως αν είσαι αρκετά δυνατός δεν ξεκαβαλάς αλλά δεν πτοούμε).  Στις κατηφόρες πάλι αν έχουν μεγάλη κλίση ψιλοκουτρουβαλάς. Εκεί που κουραζόμουν πολύ ήταν στα κομμάτια με σχετικά μικρή κλίση. Μάλλον  πρέπει να βάλω στη προπόνηση μου και κομμάτια πιο φλατ.

Ένα ζευγάρι που έτρεξε τον αγώνα μαζί. Ο πρώτος αγώνας της κοπελιάς, σε όλες της ανηφόρες την βοηθούσε ο σύντροφος της.





Θα συνεχίσω λοιπόν προπόνηση τρέξιμο έως τον επόμενο αγώνα.




View Κένταυρος ημιμαραθώνιος in a larger map

2 σχόλια: