Το πρώτο μου Τρίαθλο (μέρος δεύτερο)

Αφού τελείωσα με την περιγραφή του αγώνα να κάνω και έναν απολογισμό της προσπάθειας μου τις τελευταίες έξι εβδομάδες που αποφάσισα να αγωνιστώ στο πρώτο μου τρίαθλο.

Είναι ευτυχής σύμπτωση που έτυχε με το άνοιγμα του blog. Μπορώ μάλιστα να ισχυριστώ ότι η καταγραφή και κυρίως η δημοσιοποίηση της προσπάθειας μου με βοήθησε, υπό την έννοια ότι ό,τι έκανα το σκεφτόμουνα δύο φορές. Έτσι προστατεύτηκα από την υπερπροπόνηση που είναι το συνηθέστερο σφάλμα.

Για την προπόνηση μου στηρίχθηκα στο βιβλίο "Training Plans For Multisport Athletes" της Gale Bernhardt. Θα σταθώ λίγο εδώ γιατί πραγματικά θεωρώ αυτό το βιβλίο κορυφαίο. Έχω διαβάσει αρκετά βιβλία προπονητικής και όλα τα καλά έχουν τα ίδια προβλήματα. Πρώτον, απευθύνονται σε προπονητές, ούτε καν σε αθλητές. Δεύτερο πρόβλημα είναι ότι απευθύνονται σε προπονητές που προπονούν πραγματικούς αθλητές. Στη δικιά μου περίπτωση όπως και σε τόσες άλλες έχουμε να κάνουμε με ερασιτέχνη αθλητή που έχει δουλειά οικογένεια και ένα κάρο υποχρεώσεις. Το βιβλίο της Gale είναι γραμμένο ακριβώς για την περίπτωση μου. Απλά και εύκολα προγράμματα για ανθρώπους με λίγο χρόνο. Πολλά φαίνονται τόσο εύκολα που σκέφτεσαι δεν μπορεί κάποιο λάθος γίνεται. Κι όμως εκ του αποτελέσματος μπορώ να πω πως είναι άκρως επιτυχημένα. Αυτό είναι το βασικότερο ατού του βιβλίου. Τα προγράμματα του είναι εύκολα. Έτσι αποφεύγεις το νούμερο ένα λάθος, την υπερπροπόνηση. Αν σκοπεύεις να τρέξεις σε κάποιο τρίαθλο αυτό πρέπει να είναι το πρώτο βιβλίο που θα πάρεις εκτός κι αν δεν ξέρεις κολύμπι. Σε αυτήν την περίπτωση άρχισε από το επόμενο.

Total Immersion. Ο απόλυτος οδηγός για να μάθεις κολύμβηση αν είσαι ενήλικας. Ο Terry Laughlin προσεγγίζει με μοναδικό τρόπο το θέμα κολύμβηση. Εστιάζει στην τεχνική και στον τρόπο που ο κολυμβητής τοποθετεί το σώμα του μέσα στο νερό. Προτείνει μια ολόκληρη μέθοδο, όπου μέσα από μια σειρά ασκήσεων ισορροπίας μαθαίνει ή μάλλον επαναπρογραματίζει το νευρομυικό του σύστημα έτσι ώστε να ελέγχει πλήρως τη θέση του μέσα στο νερό. Γιατί το κολύμπι είναι πρωτίστως θέμα υδροδυναμικής αντίστασης και όχι ισχύος. Χρειάζεται απλά λίγο υπομονή, γιατί στην αρχή κάνεις μόνο ασκήσεις και δεν κολυμπάς. Το τελικό αποτέλεσμα όμως δικαιώνει την προσπάθεια. Αν μάθεις κολύμβηση "the total immersion way" απλά το θέμα κολύμβηση δεν θα σε απασχολήσει ξανά. Θα είναι το πιο Fun κομμάτι του τριάθλου.

Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στο Σχίνιαθλο. Δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο τρόπο να γνωρίσει κανείς το τρίαθλο. Όχι ότι υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές στην Ελλάδα. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να μην θαυμάσει κανείς τον εκπληκτικό αγώνα που διοργανώνουν δυο ερασιτέχνες. Η Marie και ο Λεωνίδας. Η οργάνωση είναι άψογη, επαγγελματικών προδιαγραφών, και όμως το κλίμα είναι τόσο χαλαρό και φιλικό που πραγματικά το διασκεδάζεις. Δεν γνωρίζω αν αυτό το κλίμα είναι εγγενές χαρακτηριστικό του αθλήματος ή της συγκεκριμένης διοργάνωσης. Όπως και να 'χει μπράβο τους.

Τέλος να πω και κάτι που με εξέπληξε. Το τρίαθλο είναι άκρως εθιστικό. Ήδη αποφάσισα να πάω και στον X-poro σε δύο εβδομάδες. Μετά δεν ξέρω τι θα κάνω. Μου φαίνεται πολύ μεγάλο το διάστημα μέχρι τον Μάιο και το επόμενο Σχίνιαθλο.